Zagarantovana je razmjena mišljenja, uvažavanje svakog učesnika i učesnice, međusobno slušanje, kao i međusobna kritika i samokritika. To podrazumijeva otvaranje tema koje bole i koje često “guramo pod tepih” ali koje nas koče da krenemo u konstruktivan proces suočavanje sa prošlošću i izgradnji naših društava na mirovnim vrijednostima.

Rekla bih da se moje iskustvo može opisati u tri riječi: svoja, mir i slušanje. Učešće na ovom treningu omogućilo mi je po prvi put da budem svoja, da pričam i iskazujem svoje stavove onako kako ih osjećam, bez straha da će ih možda neko zbog nečega osuditi. To za...

Voljela bih pomenuti da je jedna od mojih rečenica tokom treninga bila ” Voljela bih da bez straha putujemo, te da ja iz Banjaluke dodjem kod Naime u Bugojno na kafu, a isto tako i ona kod mene.” Zahvaljujući ovom treningu to se i ostvarilo.

Godinama unazad ovaj trening prati suštinu mirovnog obrazovanja – pružanje podrške u stvaranju takve sigurne grupne atmosfere gde će mnogima po prvi put u životu empatski zasnovano iskustveno učenje o ratnoj i posleratnoj prošlosti biti angažovano. Ogromna pohvala za inkluzivni segment treninga, i u procesu selekcije različitih profila učesnika i učesnica i omogućavanja praćenja celog treninga na svim regionalnim jezicima.

Ky trajnim më ka ndihmuar që të njoh/kuptoj më shumë vetën dhe njerëzit rreth meje.
Ovaj trening mi je pomogao da saznam/shvatim više o sebi i ljudima oko sebe.

Ако некогаш од ЦНА ве поканата на тренинг ТРЧАЈТЕ да ја потполните пријава и да се надевате да ве изберат зашто конкуренцијата е жестока. Со себе носете само отворен ум и желба за дружење и нема да зажалите!

e që është e vështirë tua spjegosh por motoja ime për trajnimin tuaj është se për ta parë veten ku kemi qenë,ku jemi dhe ku duhet të jemi disa gjëra duhet përjetuar dhe ndjerë…
i to vam je teško objasniti, ali moj moto vašeg treninga je da da bismo sebe vidjeli gdje smo bili, gdje jesmo i gdje trebamo biti, neke stvari moramo doživjeti i osjetiti…

Pretresli smo naše osjećaje, traume, sjećanja…

Kako je moguće da školski drugari, kumovi, komšije, prijatelji, pa čak i braća preko noći postanu smrtni neprijatelji.
Dio odgovora sam dobio na treningu koji je organizirao Centar za nenasilnu akciju u Ulcinju.